امروزه برای سوار شدن در هواپیما، چهره به عنوان مجوز عبور مورد قبول واقع شده است. بیومتریک، فناوری‌ای را توصیف میکند که از ویژگی‌های فیزیولوژیکی شما استفاده میکند تا از اطلاعات شما حفاظت کرده یا امنیت را در جایی افزایش دهد. فناوری تشخیص چهره در فرودگاه‌ها کمک میکند تا با اتصال به پایگاه دادههای دولتی مجرمان شناسایی شوند.
اخیراً اداره حفاظت از مرزهای ایالات متحده (CBP) پایگاه داده چهره مسافران را جمعآوری و نگه‌داری میکند و از طریق ورود و خروج، مسافران را کنترل میکند. خطوط هوایی در ایالات متحده به طور فزاینده‌ای از فناوری تشخیص چهره استفاده می‌کنند.
به‌طور نمونه هنگام ورود به سالن ترانزیت، تحویل چمدان و هنگام سوار شدن به هواپیما چهره مسافران کنترل میشود.
از سال 2019، شناسایی چهره بیشتر برای تأیید هویت مسافر در جهت حفاظت از مرزها در پروازهای بین المللی استفاده می‌شد اما اخیراً اداره امنیت حمل و نقل و خطوط هوایی برنامه‌هایی برای گسترش آن در سفرهای داخلی نیز عنوان نموده است.
سناریوی عملیاتی به این صورت است که باید گفت مسافر در مقابل یک کیوسک قرار میگیرد و دوربین کیوسک یک تصویر، مطابق استاندارد ICAO 9303 از مسافر اخذ میکند. سپس سرویس تأیید مسافر CBP آن را با تصویر مرجع که در اختیار وزارت امنیت داخلی است تطبیق می‌دهد.
همانطور که در شکل 1 مشاهده میشود، در صورت تایید کارت پرواز برای مسافر صادر میگردد. بنابراین مسافر بدون نشان دادن پاسپورت و کنترل چشمی افسر گذرنامه میتواند سوار هواپیما شود.
آیا باید نگران حریم خصوصی بود؟
Transportation Security Administration (TSA) و Customs and Border Protection (CBP) دو نهاد در آمریکا هستند که بر نحوه استفاده از دادههای چهره مسافران نظارت می‌کنند. هم CBP و هم TSA ارزیابی تاثیرات حریم خصوصی مربوط به فناوری تشخیص چهره را انجام داده‌اند، اما همچنان نگرانی‌هایی در میان حامیان حریم خصوصی وجود دارد.
زیرا با استفاده از داده بیومتریکی چهره، دولت میتواند برای شما هویت دیجیتالی ایجاد کند و بدون رضایت یا اطلاع شهروندان را ردیابی کند. اگرچه ممکن است دولت آمریکا در حال حاضر از این قدرت استفاده نکند، اما تضمینی برای عدم استفاده از آن نیز وجود ندارد. یکی دیگر از مخاطرات، هک شدن پایگاه داده و حملات سایبری توسط مهاجمان است.
آیا دقت الگوریتمهای تشخیص چهره واقعا موثر بوده است؟
طبق ارزیابیهای CBP، استفاده از الگوریتم شناسایی هویت مبتنی بر مولفه بیومتریکی چهره در زمینه جلوگیری از ورود افراد غیرقانونی به ایالات متحده موفق بوده است. از زمان بهرهبرداری آزمایشی تا به امروز، CBP توانسته هفت کلاهبردار را شناسایی و دستگیر نماید.
TSA نیز اظهار داشته که تا کنون بیش از 19 میلیون مسافر را با استفاده از فناوری تشخیص چهره در فرودگاه‌ها و مرزها مورد بررسی قرار داده و توانسته کمی بیش از 100 مسافر غیر مجاز را شناسایی کند که هویتشان با پاسپورت آنها مطابقت نداشته است.
جمع‌بندی
هر تکنولوژی جدیدی مزایا و معایبی دارد. صرفه‌جویی در زمان، حذف صفهای طولانی کنترل پاسپورت، امنیت بالا و تکریم معلولین از جمله مزایای استفاده از فناوری هوش مصنوعی برای شناسایی مسافرین است. اما در کنار همه مزایای ذکر شده آنچه جای تامل دارد، قدرت ردیابی شهروندان از روی چهره آنها است. در این میان تعریف قوانین بالادستی و حفاظت کامل از حریم خصوصی شهروندان دغدغه اصلی است.
